Zwart/wit-denken

Videocamera’s waren duur en het zoekerbeeld was zwart/wit. Aan de rand van het Krugerpark bezochten we een cheetahproject en werden geraakt door de schoonheid van deze jachtluipaarden. Dit moest gefilmd worden, maar een blik in de zoeker maakte me radeloos: de cheetah’s waren onvindbaar. Dieren zijn kleurenblind en ik werd op zeer overtuigende wijze geconfronteerd met de effectiviteit van de camouflage. Met het ene oog nu open en gericht op de gekleurde werkelijkheid probeerde ik met het ander deze schoonheid vast te leggen.

Wie wil weten hoe effectief de camouflage van wilde dieren is, moet ze in hun natuurlijke omgeving ontmoeten. Toch is het vinden van een leeuw, luipaard, hyena of cheetah in een Afrikaans wildpark over het algemeen geen enkel probleem. Waar in deze eindeloze leegte plotseling een groepje auto’s verzameld is, dien je behoedzaam te naderen waarbij je de eerst gekomenen niet hindert. Kijk nu aan welke zijde van de auto’s de telelens naar buiten hangt en begin ook in die richting te staren. De camouflage werkt perfect dus geef niet op en na enige minuten ontwaar je ergens in dit adembenemend mooie landschap het wild.

Het is daarom dat we op onze reizen het onderscheid maken tussen een leeuw en een eigen leeuw. Waar bij de eerste de sensatie slechts fractioneel ligt boven die van een bezoek aan een dierentuin, is bij de tweede de verhouding adrenaline/bloed ongeveer 50/50. Een eigen leeuw! In een weinig productieve ijver worden camera’s in stelling gebracht voor dat ene unieke kiekje dat een kopie wordt van wat straks in de tax free op het vliegveld in ieder boek staat. Maar dit wordt een eigen foto van een eigen leeuw.

Een studiegenoot liet me ooit zijn vakantiefoto’s van een verre reis zien. Alleen zijn vriend was in beeld en verder geen enkel hoogtepunt. Ik koop altijd een fotoboek en een stapel ansichtkaarten voor mezelf. Dan heb ik alle hoogtepunten beter gefotografeerd dan ik het ooit zou kunnen, was zijn redenering. Hij vulde deze ultieme beelden dan aan met wat persoonlijke kiekjes van vriend met ijsje of bij een fontein. Ik snap die redenering, maar wil er niet aan. Ik wil een eigen foto van een eigen leeuw. Je moet hier niet te zwart/wit denken immers, want dan zie je niets.