Het was een uiterst relaxte reis dit jaar. Dat had alles te maken met het feit dat Witje ons werkelijk nergens in de steek liet (wat we beloond hebben met 7 nieuwe banden) maar ook met het feit dat we te elfder ure onze reis hebben omgegooid. We wilden zeker de helft van de vakantie doorbrengen in Zimbabwe, maar daar heerste niet alleen hongersnood na droogte, ook werd er gestaakt tegen corruptie en werd de politie al maanden niet betaald. Dat zou betekenen dat wij dat zouden moeten betalen met allerlei kulbonnen bij de vele politie-roadblocks. Dat alles klonk niet aantrekkelijk.

Dus reden we nu vanuit Windhoek direct de Central Kalahari in. Eindeloze leegte, mooie landschappen en mooie beesten. We spotten leeuwen maar ook een cheetah met jong. Vanuit de woestijn rijden we de zoutpannen in om uiteindelijk koers naar het Zuiden te zetten naar het reservaat waar Botswana al haar neushoorns veilig bij elkaar heeft gebracht. We zoeken te voet naar zwarte en vinden vervolgens met de auto gelukkig ook vele witte. We gaan nog zuidelijker. De gevreesde kou blijft ons gelukkig bespaard. Met -4 in de woestijn hebben we daar genoeg van gehad. In het Noorden van Kruger is het aangenaam en mooi. Vier dagen Punda Maria is voor ons 'reizigers' echter wat veel. Dus kiezen we ervoor één van de vier in het zuidelijker Letaba door te brengen. Een goede keuze. We worden beloond met veel leeuwen en een jong luipaard. Los van heel veel ander wild. Terug in Punda Maria komt daar zelfs een nachtelijk luipaard bij.

Vanuit Kruger rijden we via een witte leeuwen farm door een droge rivierbedding Tuli Block in Botwana in. Fraai, leeg en leuk. Op weg naar de camping regelen we voor na drie dagen
kamperen hier twee nachtjes in een heerlijke Lodge. Deze dagen staan vooral in het teken van hyena-baby's. We bezoeken twee verschillende nesten van gevlekte hyena's en laten ons extreem verwennen in de Lodge. Dan reizen we in twee dagen naar het Noorden van Botswana en gaan toch even de grens over naar Zimbabwe. Het is direct raak. De politie wil een bekeuring geven omdat we een witte reflecterende ’T’ op de witte trailer missen. We rijden maar gewoon door zoals we dat twee dagen later ook doen als iets anders reflecterends mist. We genieten van het Vic’falls hotel en rijden vervolgens Hwange in voor drie heel gezellige dagen met Tom en Liesbeth. Vervolgens stallen we Witje in het Noorden van Namibië en vliegen naar Windhoek, waar we nog een nachtje N’aan Ku’se doen, dat onvergetelijk wordt door dom jagende cheetahs.

Het voelt allemaal vertrouwd en bekend, maar bovenal heerlijk.